همیشه از گذشته نفرت داشتم از به یاد آوردن تو و تموم خاطراتم فکر من نیستی چون که مثل من هیشکی بعد این همه دوری نمیگه باز باهاتم میدونی تقصیر خودمه که تحت تاثیر یه رابطه ام خامتم چیزی که حتی نمیدیدی تو خوابتم با خودم قرار گذاشته بودم دیگه رو ندم ولی باز تا دیدمت به سمتت اومدم آره من بدم آره درست میگی بدم که حال و روزم این شده تموم حرفاتم حرفای بی خوده حاضرم برای اینکه عشقو حس کنی از زندگیت برم اصن مقصرم سر من هر چی اومد حقمه سکوتم از غمه دل سوزوندنای بی خودیم عذاب و دردمه سنگ باشمو بهت بگم مقصری منو میذاری رو چشت ولم نمی کنی بری حقمه حقمه سکوتم از غمه دل سوزوندنای بی خودیم عذاب و دردمه سنگ باشمو بهت بگم مقصری منو میذاری رو چشت ولم نمی کنی بری اون روزا که تو پر از غرور و اعتماد به نفس بوی من تمام طول روز تو اتاق سردم حبس بودم هر کی بهم می رسید می گفت واسه همیشه دست بردار اما باز برای کشتن غرورم پیش تو نترس بودم خودمم از حجوم فکر رفتن تو از کنارم خسته بودم روحتم خبر نداره چند دفعه تو خلوتم شکسته بودم رفتنت ازم یه آدم بدون قلب و ترس ساخته این کسی که روبروته کل زندگیشو پاک باخته سر من هر چی اومد حقمه سکوتم از غمه دل سوزوندنای بی خودیم عذاب و دردمه سنگ باشمو بهت بگم مقصری منو میذاری رو چشت ولم نمی کنی بری حقمه حقمه سکوتم از غمه دل سوزوندنای بی خودیم عذاب و دردمه سنگ باشمو بهت بگم مقصری منو میذاری رو چشت ولم نمی کنی بری